Door het stoppen van de salderingsregeling en het ontbreken van alternatieve (financiële) prikkels, verliezen steeds meer consumenten hun interesse in zonnepanelen. In 2024 daalde het aantal nieuw geïnstalleerde zonnepanelen in Nederland met ruim 21%. De particuliere markt werd zelfs gehalveerd.
Zonder salderingsregeling kunnen consumenten de stroom die ze in de zomer opwekken niet meer wegstrepen tegen de stroom die ze in de winter gebruiken. Bovendien krijgen consumenten van energieleveranciers slechts een minimale vergoeding voor ongebruikte stroom die ze aan het net leveren.
Tegelijkertijd moeten zij ook betalen voor het leveren aan het net. Onderaan de streep komt dat voor velen beroerd uit. De terugverdientijd van zonnepanelen kan oplopen tot wel 25 jaar. Voor huurders geldt dat de maandelijkse opslag die zij aan de verhuurder betalen voor de zonnepanelen, hoger dreigt te worden dan de energiebesparing die deze opleveren.
De briefschrijvers wijzen de minister op de klimaatdoelen waaraan Nederland is gehouden. Uit internationale afspraken vloeit voort dat in 2030 het aandeel hernieuwbare energie in Nederland 39% is. Maar zonder aanvullend beleid lijkt de kans op het behalen van dat doel bijzonder klein. Ook moet de vergoeding voor het terugleveren van zonnestroom volgens Europese wetgeving niet alleen gebaseerd zijn op de marktwaarde van de stroom, maar ook op de waarde voor het milieu en de samenleving. Dat laatste lijkt het kabinet over het hoofd te zien.
De organisaties willen dat minister Hermans snel in actie komt. Ze pleiten voor gerichte subsidies en aangepaste regelgeving. ‘Zonnepanelen moeten financieel aantrekkelijk blijven, ook voor degenen bij wie het niet lukt om binnen een paar jaar een groot deel eigen stroom zelf te gebruiken’, aldus Sandra Molenaar, directeur Consumentenbond. ‘We kunnen ons geen geloofwaardig klimaatbeleid voorstellen zonder aandacht voor de ineenstortende zonnestroommarkt. Laat dit niet doodbloeden.’
Comments
Post a Comment